Karşımdaki genç adam öfkeyle dişlerini gıcırdatıyordu. Öfkesi partnerineydi. Çok haksızlığa uğramıştı. Adeta burnundan soluyordu. Uğradığı haksızlığı ballandıra ballandıra anlatıyordu. Bu kadar haksızlığa uğradığı bir beraberliği neden devam ettirdiğini sordum. Aldığım cevap şuydu. “Hocam bana o kadar haksızlık yaptı, o kadar canımı yaktı ki size anlatamam. Onunla bir gelecek görmüyorum. Önünde sonunda ayrılacağım. Ama bu kadar haksızlığın üstüne ondan bir özür bekliyorum. Gerçi çıtayı düşürdüm. Özürden vazgeçtim, artık sadece bir PARDON bekliyorum. Ve sanırım bu PARDON sözcüğünü duymadan ayrılamayacağım.”
Birkaç saniye düşündüm ve ona şu cevabı verdim. “Hayatı size zehir etmiş birinden bahsediyorsunuz. Canınızdan bezmişsiniz. Karşınızdaki bunun farkında bile değil. Ve siz hala bu kadar farkındalığı olmayan birinden bir PARDON bekliyorsunuz. İlla bir PARDON sözcüğü duymak istiyorsanız kendinize bu zulmü reva gördüğünüz için öncelikle siz kendinize bir PARDON deyin. Zira siz kendinize PARDON demeden kimse size PARDON demez.”
Başkalarından PARDON beklemeden önce durun ve düşünün. Siz kendinize hiç PARDON dediniz mi?
